Η Έλενα Λεύκοβιτς βρήκε τη δύναμη και το κουράγιο να μιλήσει δημόσια και να καταγγείλει τον πατέρα της, Πέτρο Λεύκοβιτς, για τον εφιάλτη των επανειλημμένων βιασμών που υπέστη όταν ήταν μόλις έντεκα ετών. Παρά την καταδίκη του σε κάθειρξη 18 ετών, αφού κρίθηκε κατά την πρωτόδικη εκδίκαση της υπόθεσης το 2022, ο Πέτρος Λεύκοβιτς παραμένει ελεύθερος. Αξίζει να αναφερθεί ότι στο παρελθόν, ο Πέτρος Λεύκοβιτς ήταν υποψήφιος ευρωβουλευτής με τη Δράση του Θεόδωρου Σκυλακάκη, ενώ ο αδερφός του ήταν υποψήφιος βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία στα Ιωάννινα.

Φυσικά, δεν είναι ο μόνος επιφανής παιδοβιαστής ή κακοποιητής με πολιτικές διασυνδέσεις, που κυκλοφορεί ελεύθερος παρά την καταδίκη του, και λαμβάνει ευνοϊκή μεταχείριση από τις αρχές.

Είδαμε να συμβαίνει το ίδιο στην υπόθεση Δημήτρη Λιγνάδη, ο οποίος το 2022 κρίθηκε ένοχος, χωρίς την αναγνώριση ελαφρυντικών αλλά αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, για δύο από τους τέσσερις βιασμούς ανηλίκων.

Είδαμε την ακόμη πιο κραυγαλέα υπόθεση του Νίκου Γεωργιάδη που διατελούσε σύμβουλος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Παρόλο που ο Γεωργιάδης είχε καταδικαστεί για κατά συρροή και κατ' εξακολούθηση ασέλγεια εις βάρος ανηλίκων έναντι αμοιβής και για συμμετοχή σε κύκλωμα παιδεραστίας, αφέθηκε ελεύθερος λόγω διπλωματικού διαβατηρίου. Η υπόθεση αποσιωπήθηκε και τα αδικήματα παραγράφηκαν.

Είδαμε την καταδίκη του αστυνομικού στην υπόθεση της 19χρονης από την Ηλιούπολη, η οποία έπεσε θύμα trafficking και συστηματικής κακοποίησης. Η 19χρονη κατάφερε να δραπετεύσει με τη βοήθεια μιας σερβιτόρας που αντιλήφθηκε ότι χρειαζόταν βοήθεια. Ενώ ο αστυνομικός καταδικάστηκε πρωτοδίκως για σωματεμπορία και ενδοοικογενειακή βία, σε κάθειρξη 5,5 ετών με αναστολή, κυκλοφορεί ελεύθερος και μάλιστα επέστρεψε στα καθήκοντα του στην ΕΛ.ΑΣ.

Είδαμε επίσης δεκάδες επιφανείς παιδοβιαστές να εμπλέκονται στην υπόθεση της 12χρονης από τον Κολωνό (επιχειρηματίες, ιδιοκτήτης ξενοδοχείου, καθηγητής Αγγλικών, ιατρός χειρουργός με ειδικότητα που σχετίζεται με παιδιά, προγραμματιστές υπολογιστών, blogger, εργολάβος οικοδομικών εργασιών, οδοντίατροι είναι ορισμένες από τις ιδιότητες των ανδρών της διπλανής πόρτας που ταυτοποιήθηκαν να επικοινωνούν με τη 12χρονη σε chat για ραντεβού).

Ο καταδικασμένος για την υπόθεση Ηλίας Μίχος ήταν πρώην επίτροπος σε εκκλησία, διατηρούσε στενές σχέσεις με τις τοπικές αρχές, την αστυνομία και το κυβερνών κόμμα. Η σύζυγός του πολιτευόταν με το δημοτικό σχήμα του Κώστα Μπακογιάννη ενώ ο ίδιος διατηρούσε στενές σχέσεις με τον Γιώργο Πατούλη, γεγονός που αποδεικνύεται από φωτογραφικό υλικό από την οικεία του δεύτερου.

Πρέπει λοιπόν να δούμε καθαρά τι κρύβεται πίσω από τον Λεύκοβιτς ή τον Λιγνάδη: άνθρωποι ασύλληπτα διαπλεκόμενοι και βαθύτατα διεφθαρμένοι, με τεράστια εξουσία, οι οποίοι δρουν ανεξέλεγκτα με την ανοχή των θεσμών.

Πρόκειται για ένα ολόκληρο σύστημα εξουσίας και μια κραταιά πατριαρχική συνθήκη που διαχωρίζει τους ανθρώπους με βάση τα φύλα, τις φυλές και το ταξικό τους υπόβαθρο, δημιουργώντας το υπόστρωμα ανοχής, στήριξης και ανάπτυξης ακόμα πιο μεγάλων συμπυκνώσεων εξουσίας, βίας και καταπίεσης.

Δεν περιμέναμε αυτές τις κραυγαλέες υποθέσεις για να το συνειδητοποιήσουμε, καθώς η έμφυλη βία βρίσκεται παντού, από τον σεξισμό και την ομοφοβία μέχρι τον βιασμό και τις γυναικοκτονίες.

Αξίζει να αναφερθεί ότι τόσο οι αρχές όσο και ένα μεγάλο κοινωνικό κομμάτι αδιαφορούν για τον εξαιρετικά δύσβατο δρόμο που έχουν να διανύσουν επιζώσες και επιζώντα προκειμένου να δικαιωθούν. Η πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν φτάνει καν στη δικαιοσύνη λόγω ελλείψεων που αφορούν στην ενημέρωση, στη νομική και ψυχοκοινωνική συνδρομή, καθώς επίσης και στις δομές υποστήριξης των επιζωσών, οι οποίες μετά την καταγγελία κινδυνεύουν να βρεθούν άστεγες, σε κατάσταση στέρησης βασικών πόρων, εκτεθειμένες σε περαιτέρω κίνδυνο αντιποίνων από το δράστη και κυρίως μη δικαιωμένες.

Η έλλειψη εκπαίδευσης και ενδιαφέροντος της αστυνομίας και των λοιπών εμπλεκόμενων φορέων και η πλήρης αδιαφορία για τους κινδύνους που διατρέχουν οι επιζώσες, τις αποτρέπει να περάσουν το κατώφλι των αρχών και να καταγγείλουν περιστατικά έμφυλης βίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτέλεσε η δολοφονία της Κυριακής Γρίβα από τον κακοποιητή της έξω από αστυνομικό τμήμα, όπου οι αστυνομικοί αρνήθηκαν να τη μεταφέρουν με ασφάλεια στο σπίτι της. Παράλληλα, δεν είναι λίγα τα περιστατικά προσβολών, σεξιστικών συμπεριφορών, victim blaming και ενοχοποίησης των επιζωσών: "Τι φορούσες όταν βιάστηκες;" ρώτησαν οι αστυνομικοί την Έλενα. Δεν μπορούμε επίσης να μην αναφέρουμε τα περιστατικά σεξουαλικών παρενοχλήσεων και βιασμών γυναικών από αστυνομικούς, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον βιασμό 19χρονης γυναίκας στο ΑΤ Ομόνοιας το 2022 από ειδικούς φρουρούς της ομάδας ΔΙ.ΑΣ.

Η έλλειψη εκπαίδευσης δεν περιορίζεται μόνο στην αστυνομία. Οι δικαστικοί λειτουργούν συχνά ως θεματοφύλακες του πατριαρχικού συστήματος εντός των δικαστικών αιθουσών, γεγονός που οδηγεί σε επανατραυματισμό και δευτερογενή θυματοποίηση και αποτρέπει τις γυναίκες από το να καταγγείλουν περιστατικά έμφυλης βίας. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε δει καταγγέλουσες να λοιδορούνται και να αμφισβητούνται μέσα στις δικαστικές αίθουσες, με την πιο ακραία έκβαση να είναι το να αφήνονται ελεύθεροι οι καταδικασμένοι κακοποιητές.

Η ιστορία της Έλενας Λεύκοβιτς αποτελεί μια κραυγή για δικαιοσύνη και αποκαλύπτει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επιζώσες και τα επιζώντα σεξουαλικής κακοποίησης στην προσπάθειά τους να βρουν δικαίωση. Αποτελεί μια κρυστάλλινη ένδειξη της μεροληψίας που ακολούθησε η δικαστική εξουσία καθ’ όλη τη διαδικασία, αποδεικνύοντας ότι η απονομή δικαιοσύνης στη χώρα μας είναι βαθιά προβληματική και ταξική, καθώς εκπροσωπεί πρωτίστως μια οικονομική και πολιτική ελίτ.

Η FZONE θα βρίσκεται στο πλευρό της Έλενας και θα πασχίζει να αναδείξει την ανάγκη για μια ολιστική προσέγγιση που να περιλαμβάνει την πρόληψη, την εκπαίδευση, την ουσιαστική υποστήριξη των επιζωσών και την αντιμετώπιση των κοινωνικών αιτίων της βίας, που είναι συστημικές και έχουν τις ρίζες τους στην έμφυλη, φυλετική και ταξική καταπίεση.

Αλληλεγγύη και δύναμη στην Έλενα και όλες τις επιζώσες! ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ!